სოციალური მეცნიერების წარმომადგენლები, მათ შორის ფსიქოლოგები გვთავაზობენ განსხვავებულ მოსაზრებებს ამ საკითხის შესახებ. რობერტ სტერნბერგი გვთავაზობს სიყვარული ე.წ. სამკუთხოვან თეორიას.  

აზროვნება არის ინფორმაციის გადამუშავების პროცესი, რომლის მიზანია   პრობლემის გადაჭრა, დასკვნების გაკეთება და გადაწყვეტილების მიღება.

სიზმრისა და პათოლოგიური მოვლენების შესწავლამ აჩვენა ფროიდს, რომ მეხსიერებაში შეიძლება უეცრად ამოტივტივდეს ის, რაც ჩვენ დიდი ხნის დავიწყებული გვეგონა. ჩვენ ვვარაუდობთ, რომ დავიწყება თვითნებური პროცესია, რომელიც გარკვეული დროის განმავლობაში მიმდინარეობს.  

სტიგმა ძველბერძნული სიტყვაა, ჯერ კიდევ მონათმფლობელობის დროინდელი. იგი თავდაპირველად იმ “დამღას” აღნიშნავდა, რომელსაც პატრონი მონას სხეულზე ადებდა.

 ადამიანი სულისა და სხეულის ერთიანობას წარმოადგენს, სულიერი მოვლენები განუყრულ კავშირში: ცოცხალ ორგანიზმთან, ისინი სხვაგვარად ვერ იარსებებენ. კერძოდ, ეს კავშირი ყველაზე აშკარად გამოვლიბდება ჩვენი ორგანიზმის უგაქიზეს ნაწილში-ტვინში. თავის ტვინი და ორგანიზმის სხვა ნაწილები, სულისათვის გამოვლენის იარაღია, ინსტრუმენტია, რომლის საშუალებითაც გვეძლევა სულიერი აქტივობა. სხვაგვარად არ შეიძლება არსებობდეს არავითარი განცდა და ქმედება. არავითარი პიროვნული თვისებები და მდგომარეობანი.

სამყაროს მოწესრიგების ერთ-ერთ გამოვლინებად, ადამიანების სახელმწიფოებში გაერთიანება ჩავთვალოთ. ნორმა, კანონი, დანაშაულზე სასჯელი.. ადამიანები არეგულირებენ საკუთარ (ან ერთმანეთის) ცხოვრებას და ამისთვის პოლიტიკას იყენებს (როგორც სახელმწიფოს მართვის ხელოვნებას). რა ხარისხითაც არ უნდა გვჯეროდეს, რომ პოლიტიკა „ბინძური“ საქმეა“, მაინც გვიწევს ამ საქმით დაკავება. ან ამ საქმით დაკავებული ადამიანებისთვის საკუთარი უფლებების მინდობა.   ავტორიტარიზმს რომ დემოკრატია სჯობს, ფაქტია. მოჩვენებით დემოკრატიას რომ „მორალური პოლიტიკოსების“ მიერ განხორციელებული დემოკრატია სჯობს, ამის დაჯერებაა საჭირო.

სტატია ეხება სოციალური რეალობის კონსტრუირების მოვლენას, სოციალური სიტუაციის სელექციურად აღქმას და წარსული ცოდნის, გამოცდილების როლს მიმდინარე მოვლენების ინტერპრეტირებაში.

1957  წელს მაქს ფრიში წერს რომანს  Homo Faber,  2003  წელს ჩან-ვუკ პარკი იღებს ფილმს  Oldboy... მათი ერთ-ერთ მთავარ ხაზს ოიდიპოსის კომპლექსი ქმნის. ოიდიპოსის კომპლექსს ავლენს შექურეს მიმართ დამოკიდებულებაში მისი ვაჟი, ფამუქის ნაწარმოებში „მე წითელი მქვია“.    

„ცხოვრება-აი ხელობა, რაც მინდა მას(ბავშვს) ვასწავლო. მე მჯერა, ჩემი ხელიდან გამოსული, იგი არ გახდება არც მოსამართლე, არც ჯარისკაცი, არც მღვდელი, უწინარეს ყოვლისა ის იქნება ადამიანი“

სტატიაში საუბარია, თუ რატომ სუქდება ზოგიერთი ადამიანი, რომ  ზოგიერთი ადამიანი გენეტიკურად არის მიდრეკილი სიმსუქნისაკენ. თუმცა  ბიოლოგიის გარდა მნიშვნელობა აქვს იმას, თუ რას და როგორ ფიქრობს ადამიანი საკვებსა და საკვების მიღებასთან დაკავშირებულ ქცევაზე.