ვიზუალური  სტილის ადამიანებს უადვილდებათ ახალი ინფორმაციის ვიზუალურად

მიღება – სურათებით, დიაგრამებით, ცხრილებით; მათ ურჩევნიათ სასწავლო მასალას ხედავდნენ, ვიდრე ისმენდნენ ან რაიმეს აკეთებდნენ. საკლასო გარემოში მათთვის ყველაზე ეფექტური ვიზუალური მასალების გამოყენებაა.

გარდამავალი ასაკის მთავარ სირთულედ მიიჩნევენ კონფლიქტს მშობლებთან და სხვა უფროსებთან, რომლებიც მოზარდთა დამოუკიდებლობისა და ავტონომიისკენ სწრაფვას ეწინააღმდეგებიან. მოზარდის ემოციები არამდგრადია და დამოკიდებულია მის ფიზიკურ მდგომარეობაზე. ხშირად, ის მკვეთრად რეაგირებს გარკვეულ სიტუაციაზე - ხმამაღლა ყვირის, იცინის ან  უმიზეზოდ ტირის. მისი საყვარელი მსჯელობაა - “შენ არაფერი არ გესმის”.

ჩვენს სივრცეში არსებული რაიმე სარგებელი შექმნილია ადამინის მიერ, იმ უნარის წყალობით რასაც ფიქრს ვუწოდებთ. თითეოეული, თუნდაც ყველაზე უმნიშვნელო რამ, რასაც ჩვენ აღვიქვამთ როგორც ნივთს მის უკან დგანან კონკრეტული ადამიანები, მათი ბედი, ზოგჯერ მთელი თაობებიც. ყველაფერს რასაც ჩვენ ვკითხულობთ და ვყვებით მათ შესახებ, ეს მათი ნიჭის დამსახურებაა. ადამიანებს გააჩნიათ ნიჭი შექმნან რაიმე ღირებული, რომელიც ავსებს ჩვენს სამყაროს რამიე სასარგებლო და საჭირო სიახლით.

სუიციდი ( თვითმკვლელობა ) დღესდღეობით არის მსოფლიოში ერთ - ერთი მნიშვნელოვანი პრობლემა, რომელიც საჭიროებს ყურადღებას, თუმცა მისი კონტროლი და პრევენცია, სამწუხაროდ, არც ისე ადვილია. ოქსფორდის სახელმძღვანელოს განმარტებით, სუიციდი განისაზღვრება, როგორც ლეტალური დასასრულის მქონე აქტი, რომელიც განზრახ არის ინიცირებული და განხორციელებულია იმ ადამიანის მიერ, რომელმაც იცის ამ აქტის ლეტალური დასასრულის შესახებ ან ელის ასეთ დასასრულს. სუიციდი შეიძლება განპირობებული იყოს როგორც გარემო ( სოციალური ) ფაქტორებით, ასევე - ბიოლოგიურით. თვითმკველობის გამომწვევი სხვადასხვა მიზეზი არსებობს, მათ შორის ყველაზე ხშირია დეპრესია, სირცხვილი, დანაშაულის განცდა, ემოციური გადატვირთვა, ფინანსური პრობლემები, ოჯახური მდგომარეობა.

ჩემი სტატიის მთავარ მიზანს, გლობალიზაციისა    და     რეგიონული     ინტეგრაციის     კონტექსტში     საქართველოს     მდგრადი     განვითარების     სტრატეგიაზე     სატრანზიტო     ფუნქციის   გავლენის     შეფასება  წარმოადგენს.

ამ სტატიაში  ვეცდები ავხსნა რა როლი ენიჭება რელიგიას კულტურული ინტეგრაციის პროცესში? რა გავლენას ახდენს იგი ამა თუ იმ საზოგადოებაში მყოფ ადამიანთა ცხოვრების წესზე, საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე, მათ ყოფაზე, შრომაზე, ოჯახურ ურთიერთობებზე, კვებისა და ვაჭრობის თავისებურებებზე, ტრადიციებზე, წეს-ჩვეულებებზე და კულტურის სხვა ასპექტებზე   ?   საკვლევი კითხვის ჩამოყალიბების შემდეგ ვეცდები დავასაბუთო, რომ   რელიგია არის საფუძველი   კულტურის შემადგენელი ისეთი   ელემენტების ჩამოყალიბებისა, როგორიცაა   კონკრეტულ საზოგადოებაში გაბატონებული წეს-ჩვეულებები, ტრადიციები, ქცევის წესები,   ნორმები, ღირებულებები   და რომ რელიგია მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს ადამიანთა ცხოვრების წესზე, მათ ყოფაზე, ოჯახურ ურთიერთობებზე, კვებისა და ვაჭრობის თავისებურებებზე და ა.შ. ყოველივე ამის ახსნას, ერთ კონკრეტულ რელიგიაზე, ისლამზე დაყდნობით შევეცდები.

მიჯაჭვულობის ეს თორია  ემყარება ბრიტანელი ფსიქოანალიტიკოსის ჯონ ბოულბის შრომებს. ამ თეორიაში მუშავდება შემდეგი პრობლემა: პიროვნების განვითარებაზე ადრეული გამოცდილების გავლენა.

მასწავლებლის მოლოდინებს დიდი მნიშვნელობა აქვს მოსწავლეების აკადემიური წარმატებისთვის, განსაკუთრებით კი დაწყებით საფეხურზე. ისინი გაუცნობიერებლად გადასცემენ მოსწავლეებს თავიანთ მოლოდინებს, რაც თავის მხრივ განსაზღვრავს მოსწავლის ქცევას და მოტივაციას.