17.07.2009   |   11:05
იმის გათვალისწინებით, რომ საქართველოში სკანდალები უკვე ტრადიციად იქცა, ხოლო ბრალდებების რაოდენომა ენურია, ეს ისტორია დავიწყებას მიეცა. ამ დროს, საქართველოში ა.შ.შ-ს ვიცე-პრეზიდენტის ჯო ბაიდენის ჩამოსვლასთან დაკავშირებით, პრესსააში მუსირებს ჭორები, რომ ხელისუფლება აპირებს რეალური დიალოგი აწარმოოს ოპოზიციასთან. ამგვარ ფიქრობს „ალიანსი საქართველოსთვის" ლიდერი ირაკლი ალასანიაც.


თუმცა ყველა ოპოზიციონერი არ არის მზად ხელისუფლების მითითებით იმოქმედოს. სააკაშვილის ერთერთი მთავარი ოპონენტი -„ დემოკრატიული მოძრაობა - ერთიანი საქართველოს" ლიდერი ნინო ბურჯანაძე ევროპასა და ამერიკაში საქმიანი ვიზიტის შემდეგაც კი, სათუოა რომ ამგვარ შემოთავაზებას დაჯერდეს. მათ რიგებში ვისაც რადიკალებს უწოდებენ სალომე ზურაბიშვილიცაა და როგორც ჩანს გუგული მაღრაძეც. ამ ხელისუფლების პირობებში ისინი უკვე იყვნენ მეორე როლების შემსრულებლები, მაგრამ ოპოზიციაში წავიდნენ. მათ ერთი გზაღა დარჩენიათ: ან ვაბანკ წასვლა - ან ყველაფრის დაკარგვა.

ბურჯანაძემ სააკაშვილთან ერთად „ვარდების რევოლუცია" მოაწყო, ორჯერ იყო პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელი და პარლამენტის სპიკერის პოსტიდან წავიდა. ზურაბიშვილი ქვეყნის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ხელმძღვანელობდა და ხელი მოაწერა ისტორიულ დოკუმენტს, საქართველოდან რუსული ბაზების გაყვანის შესახებ.

გუგული მაღრაძე როდესღაც გავლენიანი ფიგურა იყო პარლამენტში. პრესა მაღრაძისა და პრეზიდენტის ოჯახის სიახლოვეზე ბევრს წერდა. მისი გადასვლა ოპოზიციაში, ბევრისთვი მოულოდნელი იყო. მაღრაძემ ერთერთმა პირველმა - 2007 წლის ნოემბრის მიტინგის დარბევისთანავე - დატოვა პროპრეზიდენტული „გაერთიანებული ნაციონალური მოძრაობა" და გაბედულება ეყო წინააღმდეგობა გაეწია ხელისუფლებისათვის. მართალია შემდგომ საკუთარი პარტიაც შემქნა. მკვეთრი განცხადებებისგან ის როგორც წესი ყოველთვის თავს იკავებდა. ტრადიციონალისტების პარტია „თავისუფლებასთან" ერთად, რომლესაც კონსტანტინე გამსახურდია ხელმძღვანელობს ის გამოდიოდა სახალხო კრების შექმნის ინიციატივით, რომელიც პარლამენტი ალტერნატივად უნდა ქცეულიყო.

მიუხედავად სამთვიანი წინააღმდეგობისა, კანონებს სახალხო კრება კი არა, კვლავ პარლამენტი იღებს, სადაც ხმათა უმრავლესობა მმართველ „ერთიან ნაციონალურ მოძრაობას" ეკუთვნის. ჯერჯერობით ოპოზიციის ვერცერთი ინიციატივა ვერ განხორციელდა. მმართველი უმრავლესობა მაღრაძის განათლების მინისტრის მოადგილის პოსტზე დანიშვნის თაობაზეც სდუმს. პრესკონფერენციაზე მაღრაძეს არ გაუხმოვანებია საკუთარი, ოპოზიციურ- ალტერნატიული პროგრამა განათლების სფეროში. ზურაბიშვილი პოლიტპატიმრების განთავისუფლებაზე მაინც საუბრობდა. მაღრაძის სამომავლო გეგმები კი უცნობია. თუმცა, როგორც ანალიტიკოსები ვარაუდობენ, სწორედ მკაფიო პროგრამის უქონლობის გამო კარგავს ოპოზიცია ქულებს.

განათლების სფეროში - გასაკეთებელი უამრავი რამ არის, დიდი ხნის განმავლობაში ამ უწყებას კახა ლომაია ხელმძღვანელობდა, ახლა მას გაეროში საქართველოს სპეც-წარმომადგენლის პოსტი უჭირავს. თბილისში თვლიან, რომ მას დიდი გავლენა აქვს სააკაშვილის გუნდზე.

წყარო: http://www.georgiatimes.info/ge/articles/16958.html