ფსიგოლოგიური კვლევები და პროფესიონალი negotiator -ების (ანუ მილაპარაკების ჩამტარებლების) დაკვირვებები გვარწმუნებენ, რომ ნებისმიერ ადამიანს ჩვენ, როგორც წესია, აღვიქვამთ მთლიანობაში, ჰოლისტიკური სახით. სამწუხაროდ, ძალიან ხშირად, მოლაპარაკებაში მონაწილე პარტნიორის თაობაზე შთაბეჭდილების ჩამოყალიბების პროცესშიც იგნორირებას ვუწევთ ისეთ თვისობრივად მნიშვნელოვან და განმსაზღვრალ ფაქტორებს, როგორიცაა - სახე, სხეული, ხელები, ხმა, მეტყველება. არც იმას ვითვალისწინებთ, რომ თითოეული მათგანი - ადამიანის გარე რეაქციების მაჩვენებელია. პრაქტიკა გვიდასტურებს, რომ მოლაპარაკების დროს სათანადოდ თუ არ ვააანალიზებთ ამ ფაქტორებს, ჩვენ ვერ ვიქმნით მოლაპარაკებაში მონაწილე პიროვნების („vis-a-vis“) სრულყოფილ სახეს და ამის გამო ვერ ვიყენებთ ამ ცოდნას წარმატების მისაღწევად. იმავდროულად სწორედ ამ სახის ინფორმაციის გამოუყენებლობა გარკვეულ წილად განსაზღვრავს მოლაპარაკების წარუმატებლობას. |