პირადად ჩემთვის, ალბათ სხვაც დამეთანხმება, პირდაპირ სოცარია ის, რომ ქართულის მასწავლებლებს ავალდებულებენ (წარმტებულად) ჩააბარონ ინგლისური ენის გამოცდები, თუ მათი სურვილია გახდნენ სერთიფიცირებული პედაგოგები!
 მიმაჩნია, რომ ეს შენიშვნა ნამდვილად გამოსასწორებელია!  

ეზოში სასეირნოდ ჩასული ბავშვი ხუთ წუთში ცრემლიანი ბრუნდება სახლში და აცხადებს, რომ მას არ სურს სეირნობა, თანატოლებმა აწყენინეს, მასთან არავის არ უნდა თამაში. როგორ მოვიქცეთ ამ შემთხვევაში?

ხუთი წლის ასაკისათვის ბავშვი გახდა გაუგონარი, არავის არ ემორჩილება, საშინლად ჯიუტობს. პირადად მე ორი შილი გავზარდე. გამოკვეთილად ამგვარი პრობლემები არ მაგონდება, შვილიშვილზე კი დარდად ვიქეცი, ვერ ვგებულობ რა ხდება. მესმის, რომ ეს არ არის მხოლოდ ჩვენი პრობლემა და ბევრს აწუხებს. რასთან გვაქვს საქმე, რა შეცდომები გვაქვს დაშვებული აღზრდაში, რა ვიღონოთ, როგორ მოვეპყროთ ბავშვს.