ტიმოტი ლირი (ნაწყვეტი წიგნიდან „მომავლის ისტორია“)

თეორიები, წარმოდგენილი აღნიშნულ წიგნში, ერთის მხრივ ფანტასტიური, ხოლო მეორეს მხრივ ფაქტობრივებია.          

ისტორიული გამოცდილება იძლევა შესაძლებლობას ვამტკიცოთ, რომ აკადემიური დოგმების სახით მიღებული, ან იურიდიული სასჯელის  მეშვეობით მხარდაჭერილი ფილოსოფიები არანაკლებად ფანტასტიური ხასიათის არიან, ვიდრე ისინი, რომლებიც  დევნასა და ცენზურას განიცდიან. და მართლაც ფაქტები მოწმობენ იმაზე, რომ ფანტასტიური თეორიები მხოლოდ მაშინ განიცდიან მძლავრ დევნას, როდესაც ეფექტურობაში გაბატონებულ ორთოდოქსიებთან იწყებენ კონკურირებას.     მაგალითებია - სოკრატე, ბრუნო, კოპერნიკი, დარვინი, პასტერი, სახაროვი.  

ჩვენი ფანტასტიური თეორია დაფუძნებულია იმაზე, რომ იმ სახეობის სასიცოცხლო ციკლი, რომელიც ცნობილია, როგორც  homo sapiens, შედგება რვა ფაზისგან, რომელთა თანმიმდევრობითაც მიმდინარეობს სიცოცხლე ჩვენი გალაქტიკის ჟანგბადის მქონე ყველა პლანეტაზე. თავისი განვითარების მოცემულ ეტაპზე კაცობრიობა ევოლუციის ზუსტად შუალედ, მეოთხე ფაზაში იმყოფება. მაგრამ წინ კიდევ გრძელი გზაა გასავლელი.  

პირველი ოთხი ფაზა პლანეტა დედამიწაზე  კოლექტიურ აზროვნებას შეესაბამება. მომდევნო ოთხი ფაზა ინფო და ჰიპერსივრცეში ორიენტაციას ემსახურება. ამ ფაზების ანალიზისა და ნეიროგენეტიკური ევოლუციის თეორიის შემდგომი წარდგენისთვის კიდევ  ერთხელ მოვახდინოთ ზოგადი დებულებების  მოკლე ფორმულირება.

ბიოლოგიური სიცოცხლის ისტორიის (და მათ შორის კაცობრიობის) აღწერა ყველაზე მეტად  ნერვული სისტემის  ევოლუციის ტერმინების მეშვეობითაა მოსახერხებელი.  გეოგრაფიაზე (driopithecus Javanese და ა.შ.), კონფორმისტულ ქცევაზე (ნეოლითის ხანის ადამიანი) დაფუძნებული ანთროპოლოგიური კატეგორიების ნაცვლად გთავაზობთ ნეიროგენეტიკური ევოლუციის პერიოდებს, რომლებიც შედგებიან რვა ფაზისგან:  

1. ერთუჯრედოვანი წყლის უხერხემლოების ფაზა: ვეგეტატიური გადარჩენის მიზნით მიდგომა(მიახლოება) - თავიდან აცილება.  

2. ხერხემლიანი ცხოველების ფაზა: ტერიტორიული დომინირება და გრავიტაციის ათვისება.

3. ჰომინიდის ფაზა: სიმბოლოებით მანიპულირება, აბსტრაქტულ - სიმბოლური აზროვნება, ვერბალური კომუნიკაცია, ინსტრუმენტების დამზადება,წარმოება.  

4. ინდუსტრიალური ადამიანის ფაზა: ნერვული სისტემა იმპრინტირებულია სოციალური როლისთვის, რაც წარმოშობს შრომის დაყოფას, კასტებად და კლასებად დაყოფას. ეს ყველაფერი საჭიროა გარკვეული სახეობის თვითგადარჩენისთვის. ამით სრულდება გონების  მატლისებური  ევოლუცია. ევოლუციის  მომდევნო ოთხი ფაზა საჭიროა გადარჩენისათვის ინფორმაციულ სამყაროებში, რომლებიც ტერიტორიულად მოიცავენ მიკრო და მაკრო სამყაროების სივრცეს (ერთეული ატომის სტრუქტურიდან სამყაროს უსასრულო დრო - სივრცემდე).

ეს ოთხი ფაზა პასუხისმგებელია ფლობაზე:  

5. სხეულით, როგორც გემით ინფო და ჰიპერ სივრცეში.  

6. ნერვული სისტემით, როგორც თვითმართვადი ბიოკომპიუტერით .  

7. გენეტიკური კოდით, როგორც მოლეკულური გონებით.  

8. სამყაროს ენერგიის მეტაფიზიოლოგიური ველებით.  

ბიოლოგიური ევოლუციის რვა პერიოდიდან ყოველი უკავშირდება მნიშვნელოვან ცვლილებებს მორფოლოგიაში, ქცევაში, ფიზიოლოგიაში და, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, ნევროლოგიაში. მიუხედავად იმისა, რომ ეს ცვლილებები გასაგები ხდებიან ყველაზე უმეცარი დამკვირვებლისთვის, მათ ფსიქოლოგიურ ფილოსოფიურ შედეგებს აქამდე ვერ გაუგეს მარტივმა მეცნიერებმა და ფილოსოფოსებმა. შესაძლოა ეს აიხსნება იმით, რომ ადამიანის მოდგმაც გადის განვითარების იგივე რვა ფაზას და ბოლო დრომდე დაკავებული იყო კოლექტიური გადარჩენის ძირითადი პროცესებით (ვეგეტატიური, პოლიტიკური, ტექნოლოგიური, სოციალური).  

კაცობრიობის თანამედროვე არსებობის უჯრედოვანი ციკლური საფუძვლის გათვითცნობიერება პერიოდულად წარმოიქმნებოდა ხოლმე ადრეულ ცივილიზაციებშიც, როდესაც ისინი დროებით აღწევდნენ ბიოლოგიური, პოლიტიკური, ტექნოლოგიური და რეპროდუქციული უსაფრთხოების საჭირო დონეს.  

ნერვული სისტემის თაობაზე არსებული სამეცნიერო ფაქტები (გალაქტიკაში ჩვენი ადგილის იმპრინტირების მეშვეობით რეალობის ჩამოყალიბება, ნეიროგადამცემი ქიმიური ნივთიერებებით გადაპროგრამირება, აინშტაინის ფარდობითების თეორია, დნმ-ის კოდი), რომლებიც  დღეს უკვე შეგიძლიათ მოძებნოთ კოლეჯის უმცროსი კურსების სახელმძღვანელოში, გასაგები გახდა ნებისმიერი მოზარდისთვისაც. ამის მიუხედავად ეს ფაქტები იმდენად ეწინააღმდეგებიან ადამიანის ბუნების თაობაზე არსებულ იუდაისტურ -ქრისტიანულ - მარქსისტულ კონცეფციებს, რომ ყოველთვის განიცდიდნენ რეპრესიების.  

ორიგინალური იდეებისა და სამეცნიერო აღმოჩენების მიმართ უგონო წინააღმდეგობის გაწევა სტანდარტული პროცესია ადამიანთა ცოდნის ევოლუციაში.  ჩვენთვის ცნობილია ტაბუს დადების მისწრაფება ისეთ ფაქტებზე, რომლებიც საფრთხეს უქმნიან ორთოდოქსალურ რელიგიურ დოგმებს.  ტაბუს დადების ეს ფენომენი გენეტიკურადაა განპირობებული. მეტამორფოზების მომავალი სტადიების თაობაზე ზედმეტად ნაადრევმა ცოდნამ ცალკეულ ინდივიდებში შეიძლება გამოიწვიოს სახიფათო დაბნეულობა და მოახდინოს მათი დემორალიზება.  

ინდივიდუალური ნერვიული სისტემის განვითარების რვა ფაზა  

ბიოლოგიური ევოლუციის რვა ეტაპის ანალოგიურად ადამიანის ნერვული სისტემაც თანმიმდევრობით გადის თვითაქტუალიზაციის რვა ფაზას. თვითოეულ ფაზაში ხდება ახალი კონტურის აქტივიზაცია და იმპრინტირება, რომელიც  ადრეულის შევსებასთან ერთად ახდენს ინდივიდუალური ცნობიერების ფორმირებას.

I. ბიოთვითგადარჩენითი (ერთუჯრედოვანი) ცნობიერება. ხასიათდება ნერვული სიგნალების აღქმით, დამუშავებითა და გადაცემით, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან უჯრედოვან ჯანმრთელობასა და გამრავლებაზე. მეტაბოლური უსაფრთხოება.

II. ემოციურ-მოძრაობითი ცნობიერება (ძუძუმწოვრების ცნობიერება). ხასიათდება ნეიროკუნთოვანი სიგნალების აღქმით, დამუშავებითა და გადაცემით, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან სხეულის მობილურობაზე და  ტერიტორიის კონტროლზე. (ბრძოლა ან/თუ გაქცევა?).

III. სიმბოლურ-არტეფაქტორალური ცნობიერება. აღქმა, ინტეგრება და ინფორმაციის გადაცემა ჟესტებისა და აბსტრაქტული სიმბოლოების მეშვეობით (პირველი ანბანი).  ენისა და ინსტრუმენტების შექმნა. სიმბოლური აზროვნება.  

IV. ინდუსტრიული ცნობიერება. აღქმა, ინტეგრაცია და ნერვული სიგნალების გადაცემა, რომლებიც დაკავშირებულნი არიან სექსუალურ როლებთან, საქმიანობის სახეობასთან და ინდუსტრიულ კულტურაში იერარქიულ მდგომარეობასთან.  

ნერვული სისტემის მომდევნო ოთხი კონტური განკუთვნილია სომატური, ელექტრონულ- ნერვული და გენეტიკური ინფორმაციის დამუშავების მოსახდენად, აგრეთვე საინფორმაციო და ჰიპერსამყაროებში სიცოცხლესთან ადაპტაციისთვის.    

V. სხეულის ცნობიერება.  სენსორულ-სომატური სიგნალების აღქმა, ინტეგრაცია და გადაცემა, რომლებიც არ ექვემდებარებიან/არ ემორჩილებიან მთავრობის იმპირიტებს. სახელმწიფო ინსტიტუტებისა და მექანიკის კანონებისგან დამოუკიდებლობა. პიროვნებას შეუძლია არსებობა სამგანზომილებიან სივრცესთან პირდაპირი კორელაციის გარეშე.

VI. ტვინის ცნობიერება. ნერვული სიგნალების აღქმა, ინტეგრაცია და გადაცემა ბიოელექტრონული lattice -ს (ჩარჩოს) სიჩქარით (ტელეპათია). პიროვნება ყალიბდება არა ხელისუფლებასა და გარემოს (სკოლა, კოლეჯის და ა.შ.), არამედ უშუალოთ თვით ინდივიდის მეშვეობით. კიბერ-ელექტრონული სტადია.

VII. დნმ-ის ცნობიერება. ინდივიდის მიერ საკუთარი დნმ-ის კოდის გათვითცნობიერებული შეცვლა. აღიქვამს, ახდენს ინტეგრირებას და გადასცემს დნმ-ის სიგნალებს, რაც შესაძლებელს ხდის ბიოლოგიურ უკვდავებას და სიმბიოზს ცხოვრების უმაღლეს ფორმებთან.

VIII. კვანტური ცნობიერება. აღქმა, ინტეგრირება და სამყაროს ენერგეტიკული ველების დონეზე ინფორმაციული სიგნალების გადაცემა. პოსტ-ბიოლოგიური არსებობა. მეტა-ფიზიოლოგიურ გონებასთან შერწყმა.

ამდენად, ევოლუციის მიზანი - უზენაესი გონება მიიღწევა ნერვული სისტემის თანმიმდევრობითი განვითარებით, აღქმის, ინტეგრირებისა და დროის ერთეულში სიგნალების  უფრო ფართო სპექტრის გადაცემის უნარის გაზრდით.

ნერვული სისტემის თითოეული ახალი კონტური, რომელიც  აქტიურდება ევოლუციის გარკვეულ ეტაპზე,  რაღაცას ახალს გვასწავლის.