მორიგ გადაცემას ვუყურე, რომელიც ჩვენ, ახალგაზრდებს, რბილად, რომ ვთქვა, გვაკნინებდა. რატომ ხდება, რომ ყოველი უფროსი თაობა ყოველი უმცროსი თაობის ყოველ წევრს აკრიტიკებს? გუშინ ვუყურებდი და ნერვები მეშლებოდა, ერთი არ მოეწონებათ და ყველას ერთ ქვაბში გვხარშავენ! ამბობენ, უმცროსი თაობა გაუნათლებელი და გაუზრდელიაო, მაგრამ ჩვენ იმ თაობის შვილები არ ვართ, რომელიც უგზოუკვლოდ განათლებული და აღზრდილია?!

ბავშს უნდა ურტყა, რომ ისწავლოსო... კი არ უნდა ურტყა, უნდა აჩვენო, ურჩიო და როცა დაინახავს, რომ ოჯახში ყველა კითხულობს, ლაპარაკობენ ისეთ თემებზე, რომლებიც ჯერ არ იცის, ადგება და წაიკითხავს, უნდა აჩვენო, რომ უფროსი, რომ შემოვა უნდა ადგე და მიესალმო. ამას ოჯახი თუ არ ანახებ, ურტყი რამდენიც გინდა, მაინც ვერ გაიგებს.... რომელ განათლებულობაზე მელაპარაკებიან, როცა ვერცერთი ჟურნალისტი აზრს ვერ გადმოსცემს?! საინფორმაციოს, რომ ვუყურებ გული მტკივა იმდენ შეცდომას უშვებენ: პირველი საქართველოს პრეზიდენტი, 10 საქართველოს მოქალაქე, მოხდა გასროლა, ერთი ოჯახის წევრი.... მეორე ოჯახის წევრი და ა.შ. და ესენი არიან წარმატებული ჟურნალისტები, პოლიტიკოსები, ყველაფრის ექსპერტები და სხვა.

ყოველ თაობაში იყო განათლებული და გაუნათლებელი, უბრალოდ, ადრე სირცხვილი იყო და მალავდნენ. ახლა, აღარ არის, განა იმიტომ, რომ ეს გამრავლდა, იმიტომ, რომ ის ვინც ცისფერი ეკრანებიდან ჭკუას გვასწავლის, ის ვინც წარმატებული და "ფულიანი ბიძიაა" თავისი გაუნათლებლობის დასამალად ინგლისური ბარბარიზმებით გვავსებს. ამბობენ: ფართი, პერფომანსი, ივენთი.... რატომ? განა არ არსებობს წვეულება, დადგმა?... თუ ინგლისურად უნდათ საუბარი, გვესაუბრონ, გვესმის, ინგლისურიც, გერმანულიც და რუსულიც, მაგრამ თუ ქართულად ლაპარაკობენ, ილაპარაკონ ქართულად!

ვაღიარებ, რომ ჩემს მშობლებზე ბევრად ნაკლები მაქვს წაკითხული და ხშირად მათგან შენიშვნასაც ვიღებ ამის გამო, მაგრამ, ალბათ უფროსი თაობა მათითაც ისევე უკმაყოფილო იყო, როგორც ისინი ჩვენით. ჩემს გარშემო არიან ბავშვები, რომლებიც ჩემზე და, შეიძლება, უფროს თაობაზე, მეტს კითხულობენ, მეტი იციან. არ შეიძლება ასე ყველაზე აცხადონ, რომ დებილები ვართ და დაგვცინონ. ბევრიც ვიცით, ილიას და აკაკის ლექსებსაც კარგად ვარჩევთ, "კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვრდა" და "სამოსელი პირველიც" ძალიან გვიყვარს, "კავკასიური ცარცის წრეც" და კიდევ ბევრი რამ. მაშინ, ჩვენც დავიწყოთ დაცინვა, რომ არ იციან კომპიუტერი, მობილური ტელეფონი თუ სხვა თანამედროვე ტექნიკა, როგორც ჩემს საყვარელ სპეკტაკლში ბატონი გურამ საღარაძე იტყოდა, ვეძახოთ : "რეგვეეეეეეენო " ჩავტეხოთ ხიდი ჩვენსა და მათ შორის და რას მივიღებთ?.