სამწუხაროა, მაგრამ ობიექტური რეალობაა ის, რომ ადამიანთა წინაშე ხშირად დგება საკითხი არა როგორც “მეცნიერება და სარწმუნოება” სახით, სადაც შესაძლებელი იქნებოდა თითოეულ მათგანზე მსჯელობა მათი მიმართულებების შესაბამისად, არამედ განხილვის საგანია თემა “მეცნიერება თუ რელიგია?” – რაც გვაყენებს დილემის წინაშე, გვაიძულებს ავირჩიოთ ერთ -ერთი მათგანი.  

ზოგისათვის ეს საკითხი აღმოჩნდა, რომ მარტივად გადასაწყვეტია, უბრალოდ “მეცნიერების” არჩევით, ნაწილს ადამიანებისა კი შესაძლოა გაეცინოს კიდეც ამ საკითხის “პრობლემურობის” ხაზგასმაზე, მაგრამ იგი, მართლაც, რომ დიდი პრობლემაა საზოგადოებაში, სადაც არაერთი მეცნიერული დარგია განვითარებული და უფრო და უფრო ვითარდება კიდეც. Pპრობლემა მეცნიერების წინსვლა კი არ არის, პირიქით – ეს ძალიან კარგია, არამედ ის, რომ ადამიანთა გარკვეული ნაწილისათვის იგი რწმენის საფუძვლის გამოცლის წყაროდ გადაიქცა.

მისი გავლენით, ისედაც “ფსევდომორწმუნე” საზოგადოებას ქრისტიანობის აღარაფერი დარჩა. Aადამიანებმა დაიწყეს ყველაფრისთვის ეჭვის თვალით ყურება; ეძებენ ფაქტებს იქ სადაც არ აქვთ ძებნის უფლება; ერთმანეთში ურევენ ქრისტიანულ სიწმინდესა და მეცნიერულ პრინციპებს – თუ მეცნიერებაში მიზანშეწონილია ძიება, გამოკვლევა, კონტრდაშვებების გაკეთება, იმისთვის, რომ მივაღწიოთ მიზანს საფუძვლიანად გავიგოთ, შევისწავლოთ ჩვენი კვლევის საგანი, ჩვენს სარწმუნოებაში ეს ყველაფერი სხვა არაფერია თუ არა ჩვენი მხრიდან გამოვლენილი დიდი კადნიერება – ქრისტიან ადამიანს უნდა ესმოდეს, რომ საჭიროა ბრმად ირწმუნოს ის, რასაც ჩვენი რელიგია ქადაგებს; არ ჩაერიოს იქ, სადაც არ აქვს ამის უფლება; არ ეცადოს იმის გაგებას, რასაც ქრისტიანული “საიდუმლოება” ჰქვია. ეს ყველაფერი ზოგიერთისთვის სრულებით მიუღებელი, ან კიდევ გაუგებარია. ძიებაზე მოტივირებული ახალგაზრდობა ვერ ეგუება “ბრმად რწმენის” მოთხოვნას, ის თვითონვე იყენებს თავს “მეცნიერება თუ რელიგია?” არჩევანის წინაშე და არც აყოვნებს არჩევანის გაკეთებას ამგვარ ვითარებაში.  

თუ რომელიმე მათგანს დავეკითხებით, სრული დარწმუნებულობით გვიპასუხებს, რომ რელიგია ეწინააღმდეგება მეცნიერებას ან, რომ სარწმუნოება არ აძლევთ განათლების, ცოდნის მიღების საშუალებას. მაგრამ, რა თქმა უნდა, ეს არ არის სიმართლე – პასუხი ამაზე მათივე პოზიციიდან გამომდინარეობს – კრძალავს იმდენად, რამდენადაც ცონის შეძენა ამ ადამიანებისთვის ეჭვის, სარწმუნოებისადმი გულგრილობის წყაროდ გადაიქცა. მათ არ ეყოთ ძალა თავი დაეცვათ საუკუნეების წინათ, მეცნიერების მიერ, გამოთქმული რწმენის შემრყევი დაშვებებისგან, მათი ვარაუდებისგან. როგორც ჩანს, “ცოდნა” მათთვის “ცოდვად” გადაიქცა, რასაც, თავის მხრივ, ადამიანები დაღუპვისაკენ მიჰყავს.

ჩვენი ეკლესია მზად არის ადამიანის მიერ არჩეული ნებისმიერი პროფესიის მისაღებად, თუ კი იგი კეთილ საქმეს ემსახურება, თუ ადამიანი არ ცდილობს მისი უმსგავსო მიზნით გამოყენებას, ამიტომ, უფრო გონივრული იქნება კითხვა დაისვას შემდეგნაირად: რისთვის სჭირდებათ ადამიანებს მეცნიერული ცოდნა? რას ემსახურება მათ მიერ არჩეული პროფესია?

ამ კითხვებზე დაფიქრებით, თითოეულ ჩვენგანს, როგორც ჩვენი საზოგადოების წევრს, შეგვიძლია გარკვეული, თუნდაც მცირედი, წვლილის შეტანა ამ პრობლემის დაძლევაში.