ევროპის ქვეყნებში ახალი წლის დადგომის აღნიშვნას წინ უსწრებს საშობაო დღესასწაული. ამიტომ მთლიანობაში სადღესასწაულო სამზადისი იწყება დეკემბრის დასაწყისიდან.

ინგლისში

ინგლისისა და უელსის მკვიდრი მოსახლეობა (შოტლანდიელებისგან განსხვავებით) შობას უფრო მნიშვნელოვან დღესასწაულად მიიჩნევენ ვიდრე ახალ წელს. ახალი წლის მოსვლას მათ ზარების რეკვა აუწყებს. საბანში გახვეული ზარი ჩუმ რეკვას  იწყებს შუაღამემდე ცოტა ხნით ადრე, ხოლო თორმეტ (24) საათზე ზარს გახდიან ამ სამოსს და იწყება საზეიმო რეკვა.  

განსაკუთრებულად აღსანიშნავია, რომ ინგლისში წარმოიშვა ახალი წლის ღია სურათებიანი ბარათებით მილოცვის ტრადიცია. პირველად ასეთი საახალწლო ბარათი 1843 წელს ლონდონში დაიბეჭდა.  

ახალი წლის დადგომის პირველ წუთებში, იმისთვის, რომ ერთმანეთს არ დაშორდნენ  დამდეგ წელს, შეყვარებულებს ურჩევენ დადგნენ ფითრის(ითვლება მაგიური ძალის მქონედ) ხის ტოტის ქვეშ (რომლითაც საახალწლოდ მორთულია სახლები) და აკოცონ ერთმანეთს.

ახალი წლის დღეებში თეატრებში ბავშვებს  ტრადიციულად უჩვენებენ ძველებური ინგლისური ზღაპრების სიუჟეტების მიხედვით დადგმულ სპექტაკლებს. ლორდი უწესრიგობა წინ მიუძღვის საკარნავალო მსვლელობას, რომელშიც მონაწილეობენ ზღაპრების პერსონაჟები: ჰობბი ჰორსი, მარტის კურდღელი, პანჩი და სხვები.  

ბავშვები დაძინების წინ საჩუქრებისთვის, რომლებსაც მათ ღამე მოუტანს სანტა კლაუსი,  მაგიდაზე დგამენ საინს, ხოლო მისი პატარა ვირისთვის ფეხსაცმელში დებენ თივას.  

მთელი ღამის განმავლობაში ქუჩებში ყიდიან სათამაშოებს, ნიღბებს, ბუშტებს, სათამაშო სასტვენებსა და სხვას.

საახალწლო სუფრისთვის ინგლისელები ამზადებენ ინდაურს, სოუსით, წაბლითა და შემწვარი კარტოფილით, ბრიუსელურ კომბოსტოს ხორციანი ღვეზლით, დესერტზე მიირთმევენ - პუდინგს, ტკბილეულსა და ხილს.